Οι κίνδυνοι της βαθιάς αναπνοής

Η βαθιά αναπνοή, η μάστιγα του σύγχρονου τρόπος ζωής

Το σύνδρομο του «κρυφού» υπεραερισμού

Η σημασία των ανακαλύψεων του Dr. Konstantin Buteyko έγκειται σ’ αυτό που ο ίδιος ορίζει ως «Κρυφό Υπεραερισμό» δηλ. το να αναπνέει κάποιος συνεχώς βαθιά, χωρίς όμως να το συνειδητοποιεί. 

O Dr. Buteyko ονόμαζε τον κρυφό υπεραερισμό την μάστιγα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Μετρώντας τον όγκο αέρα ενός ανθρώπου σε ηρεμία διαπιστώνεται ότι η φυσιολογική αναπνοή είναι αυτή που κυμαίνεται στα 3-4 l/min. Οποιοσδήποτε μεγαλύτερος όγκος πάνω από 4 ή 5 l/min, σημαίνει βαθιά αναπνοή και υπερβολικό μεγάλο όγκος εισπνευσμένου αέρα.

Γιατί βλάπτουν οι βαθιές αναπνοές;

Η βαθιά αναπνοή είναι ένα αντανακλαστικό του νευρικού συστήματος και του κέντρου αναπνοής λόγω της ανεπαρκής οξυγόνωσης του οργανισμού στην προσπάθεια να αυξήσει την οξυγόνωση που είναι αναγκαία.

Η ζητούμενη οξυγόνωση του κυττάρου όμως δεν επιτυγχάνεται μέσω του εισπνεόμενου αέρα αλλά ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του CO2 (διοξείδιού του άνθρακα) στην αποδέσμευσης του Ο2 (οξυγόνου) από την αιμοσφαιρίνη στο αίμα, γνωστό στην φυσιολογία ως το φαινόμενο Verigo-Bohr.
Κατά συνέπεια της βαθιάς αναπνοής, όχι μόνο εισπνέουμε βαθιά αλλά και εκπνέουμε βαθιά, γεγονός που προκαλεί να χάνει ο οργανισμός το πολύτιμο διοξείδιού του άνθρακα που είναι αναγκαίο για να ολοκληρωθεί η τροφοδότηση των κυττάρων με οξυγόνο.

Στην επαναλαμβανομένη και παρατεταμένη βαθιά αναπνοή με την οποία αταναλώνεται μεγαλύτερο όγκος αέρας από το φυσιολογικό, ονομάζεται υπεραερισμός

Στον πίνακα θα παρατηρήσετε ότι τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στους πνεύμονες είναι αντιστρόφως ανάλογα με τον αριθμό αναπνοών ανά λεπτό. Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο αέρα αναπνέει κανείς, τόσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο του κυψελιδικού διοξειδίου του άνθρακα.

Με την μέθοδο Buteyko μπορεί να ρυθμιστεί η αναπνοή και να μειωθεί ο όγκος αέρας του ανθρώπου (5- 12 λίτρα/λεπτό) και στην περίπτωση του ασθματικού (15-30 λίτρα/λεπτό) στα φυσιολογικά επίπεδα (4 λίτρα/λεπτό).

Αιτία πολλών νόσων, το «σύνδρομο κρυφού υπεραερισμού των πνευμόνων»

Το «σύνδρομο του κρυφού υπεραερισμού των πνευμόνων» αναδεικνύει ότι ο υπεραερισμός αποτελεί το παθογενετικό αίτιο περισσότερων από 160 παθήσεων, μεταξύ των οποίων βρίσκονται οι αλλεργίες, το άσθμα, ο διαβήτης, το εμφύσημα, οι καρδιοαγγειακοί νόσοι, η υπέρταση, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η υπνική άπνοια, η χρόνια κόπωση και άλλα. Όταν λέμε διαταραχές των λειτουργιών, εννοούμε τη σταδιακή απορρύθμιση και γενική χειροτέρευση του μεταβολισμού λόγω της αναπνευστικής αλκάλωσης, η οποία είναι συνέπεια του υπεραερισμού.

Υπενθυμίζουμε τα πειράματα του Φυσιολόγου Dr. Henderson (1909) όπου ζώα τα οποία αναγκάστηκαν μηχανικά να αναπνέουν βαθιά και έτσι να χάνουν συνεχώς το CO 2 το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν. Είναι γνωστό πως όταν το CO 2 πέσει στο 3% το pH του αίματος μετατοπίζεται στο 8 (αντί του 7,4 που πρέπει να είναι) και ο οργανισμός πεθαίνει. Πιο συγκεκριμένα η αναπνευστική αλκάλωση οδηγεί σε:

balance-beach-dawn-2417474-1.jpg
active-balance-beach-2417472.jpg

1) Διαταραχή:

  • του σχηματισμού των πρωτεϊνών, των πεπτιδίων, των νουκλεονικών οξέων, των λιπιδίων και των υδατανθράκων
  • του έργου των ενζύμων, έως και πλήρους αδρανοποίησής τους
  • της ενέργειας από τον μεταβολισμό (μείωση του ΑΤΡ) (δηλ. γενική διαταραχή του μεταβολισμού

2) Αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος (δηλ. πτώση της άμυνας).

Είναι πολλά τα συμπτώματα και παθήσεις που σχετίζονται με την έλλειψη επαρκής CO2 στον οργανισμό και την λόγω αυτής ανεπαρκής τροφοδότησης του κυττάρου με οξυγόνου:

  •  Άσθμα
  •  Αναπνευστικά συμπτώματα (Ροχαλητό, Βήχας, Συνάχι, Βρογχίτιδα)
  •  Αλλεργίες
  •  Υψηλή αρτηριακή πίεση
  •  Κρίσεις πανικού
  •  Κατάθλιψη
  •  Καρδιακές δυσλειτουργίες
  •  Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
  •  Υπνική άπνοια
  •  Διαβήτης
  •  Ορμονικές διαταραχές (π.χ. κατά την έμμηνο ρύση και συμπτώματα κλιμακτηρίου)
  •  Ημικρανίες
  •  Συμπτώματα πεπτικού συστήματος και ευερέθιστο έντερο
  •  Έλλειψη συγκέντρωσης