O Υπεραερισμός

Αναπνέουμε μεγαλύτερο όγκο αέρα από ότι χρειαζόμαστε

Τι σημαίνει ‘υπεραερισμός’;

Υπεραερισμός σημαίνει «αύξηση στην ποσότητα αέρα στα πνευμόνια, πάνω από τη φυσιολογική αναγκαία».

Η πλειοψηφία των ανθρώπων (95%) έχει ταχύτερο του φυσιολογικού αναπνευστικό ρυθμό (15-20 αναπνοές / λεπτό) και αναπνέουν μεγαλύτερο όγκο αέρα στο λεπτό χωρίς να τους είναι αισθητό (5-12 λίτρα/λεπτό). Με αποτέλεσμα να έχουν χαμηλότερα του φυσιολογικού επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα (6,5% CO2) στα πνευμόνια και (PCO2 45 mmHg) στο αίμα.

Η ύπαρξη φυσιολογικού επιπέδου CO2 στους πνεύμονες και το αρτηριακό αίμα (45mm Hg ή περίπου 6,5%, στο επίπεδο της θάλασσας) είναι επιτακτική ανάγκη για τη φυσιολογική υγεία.

Το σύνδρομο του «κρυφού» υπεραερισμού

Η σημασία των ανακαλύψεων του Dr. Konstantin Buteyko έγκειται σ’ αυτό που ο ίδιος ορίζει ως «Κρυφό Υπεραερισμό» δηλ. το να αναπνέει κάποιος συνεχώς βαθιά, χωρίς όμως να το συνειδητοποιεί. 

O Dr. Buteyko ονόμαζε τον κρυφό υπεραερισμό, τη μάστιγα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Μετρώντας τον όγκο αέρα ενός ανθρώπου σε ηρεμία, διαπιστώνεται ότι η φυσιολογική αναπνοή είναι αυτή που κυμαίνεται στα 3-4 l/min.

Οποιοσδήποτε μεγαλύτερος όγκος πάνω από 4 ή 5 l/min, σημαίνει βαθιά αναπνοή και υπερβολικό όγκο εισπνευσμένου αέρα.

Αιτία πολλών νόσων, το «σύνδρομο κρυφού υπεραερισμού των πνευμόνων»

Το  «σύνδρομο του κρυφού υπεραερισμού των πνευμόνων», αναδεικνύει ότι ο υπεραερισμός αποτελεί το παθογενετικό αίτιο περισσότερων από 200 παθήσεων, μεταξύ των οποίων βρίσκονται οι αλλεργίες, το άσθμα, ο διαβήτης, το εμφύσημα, οι καρδιοαγγειακοί νόσοι, η υπέρταση, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η υπνική άπνοια, η χρόνια κόπωση και άλλα. 

Μιλώντας για διαταραχές των λειτουργιών, εννοούμε τη σταδιακή απορρύθμιση και γενική χειροτέρευση του μεταβολισμού λόγω της αναπνευστικής αλκάλωσης, η οποία είναι συνέπεια του υπεραερισμού.

Η σταθερότητα του pH του αίματος

Ο υπεραερισμός οδηγεί σε περισσότερη αλκαλικότητα του αίματος σε σχέση με τα φυσιολογικά επιτρεπόμενα όρια. Το φυσιολογικό όριο διακυμαίνεται μεταξύ pH 7,35 – 7,45.

Οποιαδήποτε μεταβολή του pH από τα φυσιολογικά όρια, έστω και κατά 0,01, επιδρά αρνητικά στη σύνθεση και δραστηριότητα των ενζύμων, των πρωτεϊνών, των αντισωμάτων, των βιταμινών και οδηγεί σε διαταραχές του μεταβολισμού, στην αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην σταδιακή διαταραχή των λειτουργιών του κεντρικού νευρικού συστήματος, με συνέπεια να εκδηλώνονται διάφορες παθήσεις και συμπτώματα, σχετιζόμενες άμεσα ή έμμεσα με το νευρικό σύστημα.

Με την πτώση του CO2 στο 3%, το pH του αίματος μετατοπίζεται στο 8 (αντί του 7,4 που πρέπει να είναι) και ο οργανισμός πεθαίνει. Η αναπνευστική αλκάλωση οδηγεί σε γενική διαταραχή του σχηματισμού των πρωτεϊνών, των πεπτιδίων, των νουκλεονικών οξέων, των λιπιδίων, των υδατανθράκων και του έργου των ενζύμων. Ως αποτέλεσμα έχουμε μειωμένη παραγωγή ενέργειας (ΑΤΡ) και αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Όσο το pH αυξάνει > 7,45 (δηλ. πιο αλκαλικό), τόσο δυσκολεύει η ελευθέρωση O2 από την Hb (ερυθρά αιμοσφαίρια και αιμοσφαιρίνη) προς τα κύτταρα.

Ο οργανισμός μας λοιπόν, ως τέλειος βιολογικός μηχανισμός, στην προσπάθειά του να επιβιώσει, εμποδίζει με διάφορους αμυντικούς μηχανισμούς την απώλεια του διοξειδίου του άνθρακα.

Παθήσεις και συμπτώματα λόγω έλλειψης CO2

Από τις πρώτες άμυνες μπορεί να δημιουργεί βλέννα στη μύτη, στο λάρυγγα, στο στήθος και γενικά στένωση και φραγμούς των αεραγωγών για να περιορίζει την απώλεια του CO2. Όμως είναι πολλά τα συμπτώματα και οι παθήσεις που σχετίζονται με την έλλειψη επαρκούς CO2 στον οργανισμό και την, λόγω αυτής της έλλειψης, ανεπαρκούς τροφοδότησης του κυττάρου με οξυγόνο.

Η σημασία της ανακάλυψης του Dr. Konstantin Buteyko, έγκειται στο γεγονός της διάγνωσης αυτού που ο ίδιος ορίζει ως «σύνδρομο κρυφού υπεραερισμού των πνευμόνων», όπου απέδειξε ότι ο υπεραερισμός αποτελεί το παθογενετικό αίτιο περισσότερων από 200 παθήσεων, μεταξύ των οποίων βρίσκονται οι αλλεργίες, το άσθμα, ο διαβήτης, το εμφύσημα, οι καρδιοαγγειακοί νόσοι, η υπέρταση, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η υπνική άπνοια, η χρόνια κόπωση και άλλα.

Μερικές από τις παθήσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν αυξάνοντας το CO2 στα φυσιολογικά
αναγκαία επίπεδα, είναι:

  • Άσθμα
  • Αναπνευστικά συμπτώματα (ροχαλητό, βήχας, συνάχι, βρογχίτιδα)
  • Αλλεργίες
  • Υψηλή αρτηριακή πίεση
  • Κρίσεις πανικού
  • Κατάθλιψη
  • Καρδιακές δυσλειτουργίες
  • Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
  • Υπνική άπνοια
  • Διαβήτης
  • Ημικρανίες
  • Συμπτώματα πεπτικού συστήματος και ευερέθιστο έντερο
  • Έλλειψη συγκέντρωσης
  • Ορμονικές διαταραχές (π.χ. κατά την έμμηνο ρύση και συμπτώματα κλιμακτηρίου)