Μενού
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής του ανθρώπου, το καθημερινό άγχος, η μειωμένη κίνηση, η λάθος διατροφή, το επιβαρυμένο περιβάλλον και πολλά άλλα, οδηγούν σε συχνότερες και σε μεγαλύτερου όγκου αέρα αναπνοές, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να οδηγούνται να αναπνέουν βαθιά χωρίς να το συνειδητοποιούν.
Επίσης υπάρχει η ευρέως διαδεδομένη αλλά λανθασμένη αντίληψη (χωρίς να υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για αυτό), ότι η βαθιά αναπνοή είναι ωφέλιμη και συνιστάται συχνά ως οδηγία για χαλάρωση ψυχικών εντάσεων και ως τρόπος αναπνοής στην εκγύμναση.
Οι χρόνιες επιστημονικές μελέτες και η εμπειρία της εφαρμογής τεκμηριώνει όμως το αντίθετο, ότι η αιτία πολλών ασθενειών και η σταδιακή μείωση της υγείας οφείλονται στην ανεξέλεγκτη και βαθιά αναπνοή.
Η βαθιά αναπνοή είναι ένα αντανακλαστικό του νευρικού συστήματος και του κέντρου αναπνοής λόγω της ανεπαρκούς οξυγόνωσης του οργανισμού στην προσπάθεια να αυξήσει την οξυγόνωση που είναι αναγκαία.
Η ζητούμενη οξυγόνωση του κυττάρου όμως, δεν επιτυγχάνεται μέσω του εισπνεόμενου αέρα αλλά ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του CO2 (διοξείδιού του άνθρακα) στην αποδέσμευση του Ο2 (οξυγόνου) από την αιμοσφαιρίνη στο αίμα, γνωστό στη φυσιολογία ως το φαινόμενο Verigo-Bohr.
Κατά συνέπεια της βαθιάς αναπνοής, όχι μόνο εισπνέουμε βαθιά αλλά και εκπνέουμε βαθιά, γεγονός που προκαλεί την απώλεια του πολύτιμου διοξειδίου του άνθρακα που είναι αναγκαίο για να ολοκληρωθεί η τροφοδότηση των κυττάρων με οξυγόνο.
Στην επαναλαμβανόμενη και παρατεταμένη βαθιά αναπνοή με την οποία καταναλώνεται μεγαλύτερος όγκος αέρας από το φυσιολογικό, έχουμε το φαινόμενο του υπεραερισμού.
Στον πίνακα θα παρατηρήσετε ότι τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στους πνεύμονες είναι αντιστρόφως ανάλογα με τον αριθμό αναπνοών ανά λεπτό. Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο αέρα αναπνέει κανείς, τόσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο του κυψελιδικού διοξειδίου του άνθρακα.
Το «σύνδρομο του κρυφού υπεραερισμού των πνευμόνων» αναδεικνύει ότι ο υπεραερισμός αποτελεί το παθογενετικό αίτιο περισσότερων από 200 παθήσεων, μεταξύ των οποίων βρίσκονται οι αλλεργίες, το άσθμα, ο διαβήτης, το εμφύσημα, οι καρδιοαγγειακοί νόσοι, η υπέρταση, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η υπνική άπνοια, η χρόνια κόπωση και άλλα.
Όταν λέμε διαταραχές των λειτουργιών, εννοούμε τη σταδιακή απορρύθμιση και γενική χειροτέρευση του μεταβολισμού λόγω της αναπνευστικής αλκάλωσης, η οποία είναι συνέπεια του υπεραερισμού.
Υπενθυμίζουμε τα πειράματα του Φυσιολόγου Dr. Henderson (1909), όπου ζώα τα οποία αναγκάστηκαν μηχανικά να αναπνέουν βαθιά και έτσι να χάνουν συνεχώς το CO2 , το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν. Είναι γνωστό πως όταν το CO2 πέσει στο 3% το pH του αίματος μετατοπίζεται στο 8 (αντί του 7,4 που πρέπει να είναι) και ο οργανισμός πεθαίνει.
Πιο συγκεκριμένα η αναπνευστική αλκάλωση οδηγεί σε:
1) Διαταραχή:
του σχηματισμού των πρωτεϊνών, των πεπτιδίων, των νουκλεονικών οξέων, των λιπιδίων και των υδατανθράκων του έργου των ενζύμων, έως και πλήρους αδρανοποίησής τους. Ως αποτέλεσμα έχουμε μειωμένη παραγωγή ενέργειας (ΑΤΡ).
2) Αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος (δηλ. πτώση της άμυνας).
Είναι πολλά τα συμπτώματα και οι παθήσεις που σχετίζονται με την έλλειψη επαρκούς CO2 στον οργανισμό και επομένως και μειωμένης οξυγόνωσης στα κύτταρα:
Σας ενδιαφέρει να μάθετε πώς μπορείτε να βελτιώσετε την κατάσταση ευεξίας σας;
Επικοινωνήστε για ένα ραντεβού γνωριμίας συμπληρώνοντας την φόρμα επικοινωνίας.
Θα χαρώ να γνωριστούμε…!
Maria Santos